Böyle nankör bir çevrem var benim. Kendi ailem ve eşimin ailesi, arkadaş çevrem falan fişman. Evet suç ben de çünkü bana birisi laf söylediğinde karşılık veremiyorum. İki gülüp, bir laf soktuklarında bir şey diyemiyorum. Bu onlara cesaret veriyor. Laf söylemeye devam ediyorlar. Kendi annem ve kardeşlerim de dahil.
Şimdi kardeşim evleniyor. Onlardan 150 km uzaktayım. Her gün arıyorum, soruyorum. Dertlerine çare olmaya, elimden geldiğince gidip 2-3 gün kalıp yanlarında her şeye yetişmeye çalışıyorum. Ama bu anneme yetmiyor. Ben de evli ve aile sahibi bir insanım. Bu onlar için önemli değil. Ben sadece verici olmalıyım. Kendimi müdafaa etsem " tabi sen haklısın her şeyi sen bilirsin" gibi cevap veriyorlar. Bıktım, usandım. Cuma günü düğün var düğüne mi gidicem yoksa laf sokma yerine bilmiyorum. 28 yaşındayım ama şimdiden hayattan bezdim. Sanırım yine psikolojik tedaviye başlayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder